لیلیوم، اولین جت عمودپرواز کاملا الکتریکی

یکی از نمونه‌های نوآوری در صنعت هوانوردی، ادغام فناوری هواپیماهای الکتریکی و هواپیماهای عمودپرواز است. در نتیجه این تلاشها دسته جدیدی از پرنده‌ها، موسوم به عمودپروازهای الکتریکی (eVTOL) پا به عرصه هوانوردی عمومی گذاشتند. فناوری انحصاری مورد استفاده در اولین جت عمودپرواز کاملا الکتریکی جهان، تراست الکتریکی جهت‌دار مجرایی (Ducted Electric Vectored Thrust; DEVT) است. موتورهای الکتریکی این جت به فلپ‌های بال متصل می‌شوند. به این ترتیب، افزایش ظرفیت بار و بازدهی آیرودینامیکی و سروصدای کمتر را به ارمغان می‌آورند. علاوه بر آن، امکان کنترل بردار تراست و مانور در همه فازهای پرواز را برای لیلیوم فراهم می‌کنند.

این هواپیمای منطقه‌ای، برای اتصال شهرهای کوچک و بزرگ در فاصله 40 تا 200 کیلومتری ساخته شده است. سرعت آن به 300 کیلومتر در ساعت می‌رسد. سازندگان این پرنده منطقه‌ای (Regional Air Mobility; RAM) به دنبال افزایش هر چه بیشتر ظرفیت مسافر (یا بار) و در عین حال، حفظ هزینه‌های سفر در سطح مقرون به صرفه هستند.

در طراحی لیلیوم نکات زیادی مورد توجه قرار گرفته است. از جمله: سرعت مناسب در پرواز کروز، کمترین آلودگی صوتی برای تردد در نزدیکی مناطق مسکونی، امکان فرود روی سکوهای فرود هلیکوپتر و استفاده حداکثری از زیرساخت‌های موجود، و سازگاری با محیط‌زیست.

مهم ترین الزامات مورد توجه سازندگان

ویژگی‌های برجسته این جت عمودپرواز کاملا الکتریکی عبارتند از:

عدم انتشار گازهای گلخانه‌ای

پرواز در فاز کروز با بیشتری بازدهی ممکن

برخاست و فرود عمودی و امکان دسترسی به مناطق داخل شهرها

آلودگی صوتی بسیار کم برای انجام پروازهای متعدد در مناطق شهری و استقبال مردم از آن

ظرفیت بالای حمل بار و مسافر و قیمت مقرون به صرفه

امکان تغییر مقیاس‌ آن به فراخور موقعیت‌ها و کاربردهای مختلف

در نگاه اول به نظر می‌رسد این ویژگی‌های مورد انتظار از یک هواپیمای عمودپرواز الکتریکی در رقابت با یکدیگر هستند. اما این طرز فکر قدیمی شده است! در دنیای امروز، برای نوآوری ابتدا باید فیزیک مسئله را به خوبی شناخت. گام بعدی، نگاه سیستمی به مسئله و بهینه‌سازی هر یک از زیرسیستم‌ها و اجزای تشکیل‌دهنده محصول است. تنها در این صورت است که هدف عملیاتی محقق می‌شود.

.

بررسی ویژگی‌های فنی این پرنده نوآورانه را در مقالات بعد دنبال کنید…